Na zachodnim krańcu Ulicy Kolumnowej, po stronie południowej (lewej) znajdują się imponujące rozmiarami pozostałości kompleksu określanego w literaturze jako tzw. Południowa lub „Wielka Świątynia”, do której prowadzą częściowo zrekonstruowane schody.
Od roku 1993 kompleks ten badają amerykańscy archeolodzy z Uniwersytetu Browna, a ich trwające już ponad 20 lat prace dostarczyły niezwykle cennych informacji odnośnie całego kompleksu. Równocześnie postawiły one jednak wiele pytań, na które nadal nie potrafimy udzielić w pełni satysfakcjonującej odpowiedzi – musimy czekać na kolejne odkrycia, które przyniosą rozwiązania intrygujących zagadek.
Kompleks „Wielkiej Świątyni” jest bez wątpienia jednym z najważniejszych w Petrze. Zajmuje obszar 7560 m2, co czyni go również największym jak do tej pory badanym w Petrze założeniem architektonicznym.
Rozciąga się wzdłuż linii północ-południe i składa się z trzech głównych części: propylei, czyli monumentalnego wejścia, dolnego temenosu wraz z otaczającą go z dwóch stron potrójną kolumnadą oraz górnego temenosu, na którym stał główny budynek całego zespołu.
Propyleje tak w przeszłości jak i dzisiaj służą jako główne wejście na teren kompleksu od strony Ulicy Kolumnowej. Po ich pokonaniu wchodzimy na tzw. dolny temenos – obszerny dziedziniec wyłożony posadzką z jasnych, heksagonalnych płyt wapiennych, przykrywających rozbudowany podziemny system hydrotechniczny.
Dziedziniec ma wymiary 49 × 56 m. Po jego wschodniej i zachodniej stronie ciągnęły się wspomniane potrójne portyki kolumnowe, prowadzące do znajdujących się po obu stronach południowego krańca półkolistych eksedr z dwiema kolumnami stojącymi w wejściu.
Warto podejść przede wszystkim do wschodniej eksedry (po lewej stronie patrząc od wejścia), by przyjrzeć się zdobiącym ją niegdyś płaskorzeźbom, przedstawiającym popiersia bóstw (m.in. Tyche/Fortuny). W pobliżu zachodniej eksedry już w pierwszych latach badań archeolodzy natrafili na zupełnie wyjątkowy kapitel dekorowany głowami słoni (w odmianie azjatyckiej). Podobne kapitele odkryto następnie jeszcze w innych miejscach dolnego temenosu. Stąd też wydaje się, że większość, jeśli nie wszystkie kapitele potrójnych portyków, dekorowane były właśnie takimi, unikatowymi w skali całego Bliskiego Wschodu, kapitelami.
Petra 